maandag 10 december 2012

Prankcalls


“Dag meneer Hond. Gefeliciteerd!” Ingehouden geproest volgt na deze zin. Meneer Hond reageert niet-begrijpend. “Met dierendag”, schatert de radio-dj nu. Irritatie bij meneer Hond, wat de grap voor de dj nog leuker maakt. Flauw? Enorm. Maar grap geslaagd. Voor de dj dan. De luisteraar heeft zich hoogstwaarschijnlijk vijf minuten lang zitten ergeren.

Het is alweer een paar jaar geleden dat ik deze grap bij een radiostation hoorde. Vaak zijn de grapjes van dit zoutloze kaliber. Niet meer dan zelden zijn ze briljant. En na vrijdag voor het eerst – naar mijn weten – met een dodelijke afloop.

Natuurlijk valt het de Australische dj’s niet te verwijten dat de verpleegster zelfmoord pleegde, nadat bleek dat ze niet Queen Elizabeth maar twee grappenmakers aan de lijn had. Niemand had kunnen voorzien dat verpleegster Jacintha Saldhana dat nog als enige oplossing zag. Ik vermoed dan ook dat er achter haar wanhoopsdaad iets meer zat dan alleen het bewuste belletje. Valt de dj’s eigenlijk überhaupt íets te verwijten?

Ik denk het wel. Hoewel de dood van Saldhana haar eigen keus was, moet je als radio-dj wel nadenken over de gevolgen van je grap. Ontslag van de verpleegster na haar inschattingsfout was zeker realistisch geweest, zeker als je bedenkt hoe spastisch de Engelsen over hun Koningshuis zijn. “We hebben vijf keer geprobeerd om contact op te nemen met het ziekenhuis, voordat we besloten tot uitzending over te gaan”, beweert de eigenaar van het radiostation. Tja, dat betekent dan toch dat je al wist dat je op het randje balanceerde? Dat je een zeker risico nam ten opzichte van degene die je in de maling nam? Is er überhaupt een afweging gemaakt waarbij de baan van de verpleegster in acht werd genomen? Was de journalistieke nieuwswaarde groot genoeg om het dan tóch te brengen?

Ik vraag me af of de betrokkenen hierover hebben nagedacht en na discussie tóch hebben besloten om het interview uit te zenden of dat ze gewoon wilden scoren met een leuke grap. Die achteraf niet helemaal geslaagd blijkt te zijn. Zonder na te denken wat de eventuele gevolgen zouden kunnen zijn.

Lesje geleerd? Ik hoop het. Mogen prankcalls nog? Uiteraard. Ze mogen zelfs heel erg flauw zijn. Zolang de grappenmakers maar enigszins nadenken over de persoonlijke gevolgen. Als er de kleinste kans is dat je daarna huilend een persconferentie moet gaan geven, is het verstandig om eens twee keer na te denken voordat je overgaat tot uitzending.

Over mij

Mijn foto
Utrecht, Netherlands
"Je kunt hier net zo veel of zo weinig schrijven als je wilt, met een maximum van 1200 tekens." Er staat nu al een fout in de inleiding en daar erger ik me kapot aan. Ik erger me nogal eens, of ik ben het ergens gewoon niet mee eens. Of dingen ontroeren me. Of ik constateer iets. Of ik maak wat grappigs mee. En daar schrijf ik dan over.