Angstdromen

Gaston stond bij me voor de deur. “Goooooedemorgen mevrouw Westland! U heeft de hoofdprijs van 33 miljoen euro gewonnen.” Even wilde ik nog tegensputteren. Dat ik helemaal geen lid was van de Postcode Loterij. Dat het me niet helemaal eerlijk leek dat ik niks doneerde en over de ruggen van arme kindjes uit Afrika een belachelijk hoog bedrag won, dat ik nooit van mijn leven zou kunnen spenderen. Mijn zelfzuchtige ik bedacht uiteindelijk dat ik nog wel een keer wilde shoppen in de PC Hooft. En dat ik op zoek kon naar een heel groot appartement. En dat ik nog wel een mooi paar laarzen op het oog had. Mijn argumenten verdwenen tussen de lange uithalen van Gaston.

Uiteindelijk lekte op WikiLeaks uit dat ik oneerlijk geld had verdiend. Niet erg goed voor mijn reputatie uiteraard, en dus probeerde ik de boodschapper hiervan het zwijgen op te leggen. Ik liet de rest van de wereld geloven dat deze bron bij de katholieke kerk hoorde en kinderen misbruikte. Daar was natuurlijk geen tegensputteren aan en ik werd van alle blaam gezuiverd.

Ondertussen had de zaak flink wat media aandacht vergaard. Ik had een diepzinnig interview met Ivo Niehe, waarbij ook Caroline Tensen aanwezig was. Zij vertegenwoordigde de Postcode Loterij. Ik moest allerlei koffertjes openmaken, en ondertussen zou Ivo Niehe dan bij iedere koffer de bijbehorende vraag stellen. Tensen legde steeds haar hand op mijn arm en knikte dan even bemoedigend naar me.

Tijdens het interview was er buiten veel geroezemoes. Studenten waren aan het demonstreren tegen de bezuinigingen. Mij kon dat inmiddels niets meer schelen: ik had genoeg geld om 5 extra studies te doen, nog eens 20 jaar studievertraging op te lopen en alsnog iedere avond naar de opera te gaan. Ondanks de BTW-bezuinigingen in de kunst- en cultuursector.

Badend in het zweet word ik wakker. Ik krijg nog net mee dat ik het hokje van PVV-er Hero Brinkman rood kleur tijdens nieuwe verkiezingen. De opkomst is laag, want de postbodes waren allemaal ontslagen. Op het moment dat de punt van het rode stempotlood breekt dringt het tot me door.

Gelukkig, het was maar een droom.