woensdag 24 november 2010

Wie het kleine niet eert...

Soms heb je van die momenten dat het even niet meezit. De belangrijkste speler van je club bijt een tegenspeler uit frustratie tot bloedens toe in de schouder. Je collega’s in je nieuwe partij blijken een dubieus verleden te hebben. Je kent het wel. Of je vindt, zoals in mijn geval, je fiets in de categorie ‘schroothoop’ terug in de fietsenrekken van school. Wat te doen?
Overal is een oplossing voor. Je schorst de betreffende speler voor 2 wedstrijden die toch niet meer belangrijk zijn, nu je het kampioenschap wel op je buik kunt schrijven. Je geeft een gebaar af, en blijft toch buiten de gevarenzone. En wat het dubieuze verleden van je collega’s betreft: Je doet alsof je neus bloedt. Je maakt je excuses, maar “wat in het verleden ligt moet daar blijven. Iedereen maakt toch fouten.” Niet blijven steken in het negatieve, maar verder met de orde van de dag.
Camerabewaking, staat in grote zwarte letters op een bord in de desbetreffende fietsenstalling. Mooi, denk ik, terwijl ik nogal chagrijnig naar de receptie loop. Enigszins overstuur, maar vastberaden dat niet te laten blijken, sta ik voor de balie van de receptie. Overstuur omdat ‘ze’ mijn fiets hebben gesloopt, terwijl ‘ze’ met ‘hun’ vieze vingers ervan af moeten blijven. “Ik kom je zo helpen hoor meissie”, zegt de jongen achter de balie vriendelijk, terwijl zijn OhOh Cherso ringtone door de ruimte schalt. Even later komt er al een ander aan. “Kan ik je soms ergens mee helpen?”
Een koffie, een gedemonteerd spatbord en vijf OhOh Cherso deuntjes verder, kan ik de weg weer op. “Hij is zelfs even je banden aan het oppompen. Dat is toch lief”, zegt de baliemedewerker. Mijn chagrijnige bui is aan het verdwijnen en ik kan alweer lachen. “Leuke ringtone heb je”, zeg ik. “Hebben? Ik kan hem even bluetoothen hoor! En anders kom je toch een andere keer langs? Drinken we weer koffie.” Niet blijven steken in het negatieve, maar weer verder met de orde van de dag. Zo hoort het!

2 opmerkingen:

  1. Van minder leuke gebeurtenissen een goed verhaal schrijven. Volgens mij word jij een kanjer van een journalist.

    BeantwoordenVerwijderen

Over mij

Mijn foto
Utrecht, Netherlands
"Je kunt hier net zo veel of zo weinig schrijven als je wilt, met een maximum van 1200 tekens." Er staat nu al een fout in de inleiding en daar erger ik me kapot aan. Ik erger me nogal eens, of ik ben het ergens gewoon niet mee eens. Of dingen ontroeren me. Of ik constateer iets. Of ik maak wat grappigs mee. En daar schrijf ik dan over.