maandag 29 november 2010

All I want for Christmas?

Het weer is altijd een goed gespreksonderwerp. Misschien is dat een reden dat we er zo graag over klagen. "Koud is het hè", is helemaal geen stomme openingszin als het in november al sneeuwt. Je hebt minstens tien minuten gespreksstof ("vorig jaar reden de treinen niet... Benieuwd hoe het dit jaar gaat"). Daarna komt één van de twee wel weer op een vervolgonderwerp ("over treinen gesproken... Gisteren toch weer lang staan wachten"). De NS is uiteraard ook een geliefd gespreksonderwerp, omdat iedereen er wel een slechte ervaring mee heeft, maar dat terzijde.

Want ja, het sneeuwt dus. Ik weet dat er genoeg redenen zijn om sneeuw niet leuk te vinden. Balorige jongens moeten om de één of andere redenen altijd zo'n sneeuwbal recht op jóuw hoofd gooien, je handschoenen ben je uiteraard voor deze ene keer vergeten en als je zelf met je fiets valt is dat lang niet zo grappig. Maar om jullie en mezelf vrolijk de winter in te laten gaan, even de leuke kanten van dit wonderlijk witte fenomeen:

- 's Ochtends naar buiten kijken en zien dat de wereld helemaal wit is.
- Het gekraak onder je voeten.
- Kleine kinderen met wantjes aan een touwtje aan hun jas.
- Een sneeuwpop maken.
- Thuis met sloffen aan, de verwarming roodgloeiend en een lekkere kop thee.
- Het idee dat de kerst eraan komt.
- Kaarsjes aandoen.
- Een goede reden hebben om dat dikke vest eens aan te trekken.
- Je niet iedere dag hoeven te scheren.
- Leuke sneeuwfoto's maken.
- Speculeren over een Elfstedentocht.

De volgende keer dat je dus weer baalt van de roestplekken op je fiets, je voeten die niet meer warm worden en de trein die stilstaat, weet dan dat je diep in je hart niets liever wil dat een dik pak sneeuw dat blijft liggen tot de Kerst!

woensdag 24 november 2010

Wie het kleine niet eert...

Soms heb je van die momenten dat het even niet meezit. De belangrijkste speler van je club bijt een tegenspeler uit frustratie tot bloedens toe in de schouder. Je collega’s in je nieuwe partij blijken een dubieus verleden te hebben. Je kent het wel. Of je vindt, zoals in mijn geval, je fiets in de categorie ‘schroothoop’ terug in de fietsenrekken van school. Wat te doen?
Overal is een oplossing voor. Je schorst de betreffende speler voor 2 wedstrijden die toch niet meer belangrijk zijn, nu je het kampioenschap wel op je buik kunt schrijven. Je geeft een gebaar af, en blijft toch buiten de gevarenzone. En wat het dubieuze verleden van je collega’s betreft: Je doet alsof je neus bloedt. Je maakt je excuses, maar “wat in het verleden ligt moet daar blijven. Iedereen maakt toch fouten.” Niet blijven steken in het negatieve, maar verder met de orde van de dag.
Camerabewaking, staat in grote zwarte letters op een bord in de desbetreffende fietsenstalling. Mooi, denk ik, terwijl ik nogal chagrijnig naar de receptie loop. Enigszins overstuur, maar vastberaden dat niet te laten blijken, sta ik voor de balie van de receptie. Overstuur omdat ‘ze’ mijn fiets hebben gesloopt, terwijl ‘ze’ met ‘hun’ vieze vingers ervan af moeten blijven. “Ik kom je zo helpen hoor meissie”, zegt de jongen achter de balie vriendelijk, terwijl zijn OhOh Cherso ringtone door de ruimte schalt. Even later komt er al een ander aan. “Kan ik je soms ergens mee helpen?”
Een koffie, een gedemonteerd spatbord en vijf OhOh Cherso deuntjes verder, kan ik de weg weer op. “Hij is zelfs even je banden aan het oppompen. Dat is toch lief”, zegt de baliemedewerker. Mijn chagrijnige bui is aan het verdwijnen en ik kan alweer lachen. “Leuke ringtone heb je”, zeg ik. “Hebben? Ik kan hem even bluetoothen hoor! En anders kom je toch een andere keer langs? Drinken we weer koffie.” Niet blijven steken in het negatieve, maar weer verder met de orde van de dag. Zo hoort het!

Over mij

Mijn foto
Utrecht, Netherlands
"Je kunt hier net zo veel of zo weinig schrijven als je wilt, met een maximum van 1200 tekens." Er staat nu al een fout in de inleiding en daar erger ik me kapot aan. Ik erger me nogal eens, of ik ben het ergens gewoon niet mee eens. Of dingen ontroeren me. Of ik constateer iets. Of ik maak wat grappigs mee. En daar schrijf ik dan over.